«Τίποτα δεν αλλάζει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά». Οι στίχοι αυτού του τραγουδιού των Κατσιμιχαίων, στροβιλίζονται όλες αυτές τις μέρες στο μυαλό μου. Είναι η εποχή που για 19 χρόνια ετοιμαζόμουν να πάρω μέρος στο Πανελλήνιο τουρνουά beach volley. Ήταν οι μέρες που συγκεντρωνόμουν, έβαζα τους στόχους για την καλοκαιρινή χρόνια, και ξεκινούσα την περιπέτεια. Μία περιπέτεια που μου έδωσε αμέτρητες χαρές, λίγες πίκρες, και μου διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μου, τόσο σαν αθλήτρια, όσο και ως άνθρωπο. Σήμερα κάτι λιγότερο από 11 μήνες από τις 3 Αυγούστου στην Κεραμωτή, όταν αποφάσισα να πω το αντίο στην άμμο, σκέφτομαι και πάλι το court, όμως αυτή την φορά, με προβληματισμό και με καθόλου αισιοδοξία. Οι καιροί έχουν αλλάξει, η οικονομική και κοινωνική κρίση που πλήττει την Ελλάδα έχει τραυματίσει σε μεγάλο βαθμό τον αθλητισμό, και δυστυχώς στο μέγιστο, τον χώρο του βόλεϊ.
Χμμ, «τίποτα δεν έχει αλλάξει»; ‘Όλα αυτά τα χρόνια, τέτοιες μέρες προσπαθούσα με τις συμπαίκτριες μου, Μαξίμοβα, Σαπαρέφσκα, Χούντα, Τσαρτσιάνη, Νάστου,Τέζα, και πολλές άλλες, να διορθώσουμε τις τελευταίες ατέλειες μας, να βρούμε τους χορηγούς μας, να βγάλουμε τα εισιτήρια μας, να βρούμε γήπεδα για προπόνηση, προπονητές και μπάλες. Σήμερα διαβάζω τις συμμετοχές στο 1ο Master στην Αίγινα, και κατακλύζομαι από διαφορετικά συναισθήματα…
Μου λείπει η αυτή η αναμονή, λίγο πριν την πρεμιέρα; Σίγουρα ναι! Θα μπορούσα να πάρω και φέτος μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, με καλά αποτελέσματα; Μάλλον ναι. Είναι καλύτερες εφέτος οι συνθήκες; Σίγουρα όχι!!!
Η φετινή χρονιά στον χώρο του βόλεϊ ήταν ίσως οι χειρότερη των τελευταίων χρόνων, από οικονομικής άποψης. Όλοι σχεδόν οι συναθλητές και συναθλήτριες μου είναι απλήρωτες από τις ομάδες τους το λιγότερο 6 μήνες. Τόσα χρόνια, όταν είχαμε οικονομικά προβλήματα, περιμέναμε την καλοκαιρινή περίοδο, να μπορέσουμε να πάρουμε κάποια χρήματα. Είτε ήταν οι χορηγοί, είτε ήταν τα έπαθλα, είτε ήταν η Ομοσπονδία, η βοήθεια που είχαμε ήταν σημαντική.
Με δεδομένη την οικονομική κρίση, οι αθλητές του beach volley, καλούνται και φέτος να πληρώσουν τους προπονητές τους, τα γήπεδα που κάνουν προπόνηση- θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι στο μοναδικό Δημόσιο γήπεδο της Αττικής, στο ΣΕΦ, οι αθλητές να πληρώνουν 20 ευρώ την ώρα για να προπονηθούν- και όλα τα υπόλοιπα έξοδα μεταφοράς διαμονής και διατροφής τους. Ταυτόχρονα οι χορηγοί εξασφαλίζονται με μεγάλη δυσκολία, τα έπαθλα μειώνονται, και οι απολαβές των αθλητών όλο και λιγοστεύουν.
Οργανωτικά η σύγκριση, ακόμα και με το άμεσο παρελθόν, προκαλεί προβληματισμό. Πέρσι τέτοια εποχή μόλις είχαμε ζήσει την αξέχαστη εμπειρία της πλατείας Συντάγματος. Για το2011 τα σχέδια ήταν αντίστοιχα τουρνουά στον λιμάνι του Πειραιά, και στην πλατεία Αριστοτέλους. Φέτος από τα τουρνουά που έχουν ανακοινωθεί μπορεί ένα τουλάχιστον να αλλάξει την τελευταία στιγμή. Αντί για τουρνουά στο Σύνταγμα, σήμερα έχουμε τους «αγανακτισμένους» στην ίδια πλατεία, που πέρσι είχε φορέσει τα γιορτινά της και είχε απογειώσει το άθλημα μας.
Και βέβαια, η πιο δυσάρεστη είδηση για όλους μας που ασχολούμαστε με αυτό τον χώρο. Η αποχώρηση του Αλέκου Παρασκευόπουλου…
Αθλητικά τώρα…Στον χώρο των γυναικών, για διαφορετικούς λόγους δεν θα δώσουν το παρόν οι Κις, Τέζα, Παπαφωτίου, Παρασκευαϊδου, Παπαδοπούλου, ενώ για άλλη μία χρονιά θα απουσιάζει η Θάλεια Κουτρουμανίδου. Νέο αίμα, κοιτώντας τις συμμετοχές, υπάρχει. Και μάλιστα αξιόλογο. Το ερώτημα είναι κατά πόσο τα ζευγάρια αυτά θα αντέξουν και μέχρι πότε, οικονομικά, ώστε να ολοκληρώσουν την προσπάθεια τους. Στους άνδρες η μείωση του ταμπλό από 16αρι σε 12αρι, κόβει τις ελπίδες πολλών νέων ζευγαριών να γευτούν την χαρά της συμμετοχής και την απόκτηση εμπειριών για το μέλλον. Οι αλλαγές στις Εθνικές ομάδες, αλλά και τα πολλά νέα ζευγάρια που έχουν δηλώσει συμμετοχή, τουλάχιστον στην Αίγινα, έχει δώσει ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Πρωτάθλημα. Κατά την γνώμη μου θα είναι ίσως ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα αυτό των ανδρών.
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θέλω να ευχηθώ στους αθλητές καλή επιτυχία και υγεία, και να προσπαθήσουν να ευχαριστηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό το άθλημα με το οποίο είναι ερωτευμένοι. Γιατί η αλήθεια είναι ότι κάτι σημαντικό, μπορεί να δημιουργηθεί μόνο με υπομονή, αγάπη, και πίστη.
Ραντεβού στην Αίγινα, να είστε όλοι εκεί…!!!
ΠΟΛΑ ΚΙΤΣΟΥ
Αναδημοσίευση από beachvolleynres.gr
ΠΟΛΑ ΚΙΤΣΟΥ
Αναδημοσίευση από beachvolleynres.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου