Η Επιτροπή Διοίκησης Πετοσφαίρισης του συλλόγου μας, μέσα σε όλες τις δράσεις για τη διοίκηση όλων των τμημάτων του συλλόγου μας, στην κορυφαία θέση, έχει τη διαρκή αναζήτηση συνεργατών - εταιριών για τη δημιουργία συνεργασιών οι οποίες αποβαίνουν προς όφελος και των δύο μερών.
Μέσα λοιπόν σ΄ αυτή τη διαρκή αναζήτηση, πριν από μέρες πήραμε τηλέφωνο κορυφαίο στέλεχος πολύ μεγάλης ελληνικής εταιρίας.
Η συνδιάλεξη:
ΔΑΣΔ: Γεια σας. Ο κ....;
Κ...: Μάλιστα. Ο ίδιος.
ΔΑΣΔ: Σας παίρνουμε τηλέφωνο από το ΔΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ και μας παρέπεμψε σε σας το τμήμα marketing της εταιρίας σας, για να συναντηθούμε για τη πιθανότητα συνεργασίας μας.
Κ.: Πολύ ευχαρίστως. Μπορείτε να μου πείτε τη διεύθυνση σας για να έρθω εγώ;
(Πρώτο συναίσθημα: Έκπληξη! Να έρθει σε μας ένα τόσο μεγάλο στέλεχος, μιας τόσο μεγάλης εταιρίας;)
ΔΑΣΔ: Είμαστε στο Δημοτικό Κλειστό Στάδιο Δραπετσώνας. Ρήγα Φεραίου & Κουντουριώτη.
Κ.: Ποιά είναι η Ρήγα Φεραίου;
ΔΑΣΔ: Γιατί ξέρετε την Κουντουριώτη;
Κ.: Βέβαια, από εκεί είμαι.
(2η έκπληξη. Και συμπολίτης μας το στέλεχος!)
Το ραντεβού κλείστηκε για σήμερα το πρωί και εκεί σε ένα δίωρο ραντεβού, μας ανέπτυξε την πολιτική της εταιρίας, λεπτομέρειες της δράσης τους και το πως έχει κατορθώσει να είναι στην κορυφή στον τομέα τους. Ανάμεσα σε όλα, μας ανέφερε και μια περίπτωση που του προέκυψε, όταν πρόσφατα η εταιρία του αφομοίωσε άλλη εταιρία - που ήταν έτοιμη να κλείσει, λόγω χρεοκοπίας - του ίδιου κλάδου με παράλληλη απορρόφηση όλων των υπαλλήλων της. Όταν έφτασε η ώρα να προσληφθούν οι υπάλληλοι στην εταιρία κλήθηκαν ένας - ένας για να τους εξηγήσουν τα δεδομένα και να υπογράψουν τρία χαρτιά. Της παραίτησης από την προηγούμενη εταιρία, την αναγνώριση του χρόνου υπηρεσίας και την πρόσληψη τους. Μέχρι κάποια στιγμή, που μπήκε στο γραφείο ένας υπάλληλος και ζήτησε άμεσα να υπογράψει. Ο φίλος μας, του απάντησε ότι δε θα υπογράψει, αν πρώτα δεν ενημερωθεί. Και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
ΥΠΑΛΛ.: Έχεις γίνει ποτέ ναυαγός;
Κ.: Όχι.
ΥΠΑΛΛ.: Ξέρεις τι είναι να είσαι ώρες ολόκληρες μέσα στη θάλασσα με παγωμένα πόδια και να ψάχνεις απεγνωσμένα ένα κομμάτι ξύλου, μία βάρκα, κάτι τέλος πάντων ώστε να πιαστείς να γλυτώσεις;
Κ.: Το φαντάζομαι.
ΥΠΑΛΛ.: Τώρα νοιώθω και πάλι, αυτό το συναίσθημα του ναυαγού. Είναι σαν πάλι να είμαι ναυαγός και ξαφνικά μου παρουσιάζεται μπροστά μου ένα κρουαζιερόπλοιο και μου λες πρώτα να διαβάσω και μετά να πηδήξω στο πλοίο; Όχι, εγώ θέλω να πηδήξω τώρα. Δώσε μου τα χαρτιά να υπογράψω τώρα!
(Δεύτερο συναίσθημα. Συγκίνηση! Από το δράμα που μπορεί να περνούν κάποιοι συνάνθρωποι μας και τη σανίδα που μπορεί ξαφνικά να δεις μπροστά σου. Πρέπει να είσαι εκεί την κατάλληλη στιγμή, ώστε να την αρπάξεις.)
Η συνάντηση μας έκλεισε με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο για το σύλλογο μας.
(Τρίτο συναίσθημα. Ικανοποίηση - ευχαρίστηση)
Η εταιρία που εκπροσωπεί ο φίλος δεν επιθυμεί τη διαφήμιση της και γι αυτό το λόγο, κρατάμε μυστικοπάθεια στα γραφόμενα μας.
Λεπτομέρειες προσεχώς!
Ως επιμύθιο.
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Πολύδωρο ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟ, (πατέρα αθλήτριας του συλλόγου μας και δ/ντη του Τεχνικού Λυκείου Δραπετσώνας) για τη μεσολάβηση του, μιας και αποδείχτηκε συμμαθητής στο δημοτικό του εν λόγω στελέχους και συναντήθηκαν ξανά μετά από 40 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου