ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1987...

ΙΣΤΟΡΙΑ: ΤΟ VOLLEYNEWS.GR ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΓΑΝΔΗ ΠΡΙΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΗΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ

Στις 4 Οκτωβρίου 2012 συμπληρώνονται 25 χρόνια από το χάλκινο μετάλλιο της Εθνικής βόλεϊ ανδρών στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1987 στη Γάνδη. Ήταν το απόγευμα της Κυριακής που η Ομόνοια γέμισε από χιλιάδες περήφανους Έλληνες που 3,5 μήνες μετά τον άθλο του μπάσκετ πανηγύριζαν άλλο ένα μετάλλιο σε ομαδικό άθλημα. Το βόλεϊ στα καλύτερα του...

Η ομάδα που είχε ξεκινήσει περίπου 10 χρόνια νωρίτερα υπό τις οδηγίες του Γιέρζι Βελτζ κορύφωσε την πορεία της με τον Θανάση Μαργαρίτη και τον Κυριάκο Παντελιά ανεβαίνοντας στο βάθρο ευρωπαϊκού πρωταθλήματος για πρώτη και για τελευταία φορά...

Οι 12 παίκτες της θρυλικής ομάδας ήταν οι:
Στέλιος Καζάζης (αρχηγός)
Μιχάλης Τριανταφυλλίδης
Τάσος Τεντζέρης
Δημήτρης Γόντικας
Σωτήρης Αμαριανάκης
Σάκης Μουστακίδης
Βαγγέλης Κουτσονίκας
Κώστας Μαργαρώνης
Δημήτρης Καζάζης
Γιώργος Ντράγκοβιτς
Μάκης Δημητριάδης
Γιάννης Νικολαΐδης


Αουτσάιντερ με «απίστευτες» νίκες

Η ελληνική ομάδα μπήκε ως αουτσάιντερ στον Β΄ όμιλο και με τη νίκη της στην πρεμιέρα επί της Τσεχοσλοβακίας που ήταν σχεδόν πάντα μέσα στα μετάλλια, προκάλεσε αίσθηση και δρομολόγησε την πορεία για το χάλκινο μετάλλιο.
Η «απογείωση» όμως ήρθε τη δεύτερη μέρα με 3-1 κόντρα στην πανίσχυρη Βουλγαρία. «Αν το 3-2 επί της Τσεχοσλοβακίας ήταν απίστευτο το 3-1 επί της Βουλγαρίας απλά έμοιαζε με ψέμα...», είχε πει σε μια συνέντευξη του ο Στέλιος Καζάζης ο οποίος δεν ήξερε εάν θα έπρεπε να χαρεί που τον αποκαλούσαν τον Γκάλη του βόλεϊ αφού ήταν πολύ νωπή επιτυχία της Εθνικής μπάσκετ με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου 3,5 μήνες νωρίτερα...
Η Βουλγαρία κατέβαινε για να χτυπήσει την ΕΣΣΔ και η υποχώρηση της στην 11η θέση ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη της διοργάνωσης.

Ο Λυκούδης και το πριμ των 14εκ.

Η ελληνική ομάδα είχε μεγάλο άτυχο τον Γιώργο Λυκούδη που τραυματίστηκε λίγες ημέρες πριν τους αγώνες και αντικαταστάθηκε με τον Μάκη Δημητριάδη.
Το πριμ μεταλλίου για όλη την ομάδα ήταν 14κ. δραχμές, δηλαδή, 42.000 Ευρώ, ενώ ο Τύπος της εποχής αποθεώνει τους διεθνείς για τον άθλο τους και κάποιοι (διάβασε άρθρο ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ) την συγκρίνουν με την επιτυχία του χρυσού μεταλλίου στο μπάσκετ καθώς ήρθε ένα μετάλλιο εκτός έδρας.

1.500 στο αεροδρόμιο

Τρεις περίπου μήνες μετά το Ευρωμπάσκετ η Ομόνοια κατακλύζεται για δεύτερη φορά από χιλιάδες Έλληνες που το απόγευμα της 4ης Οκτωβρίου βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν. Το βόλεϊ αποθεώνεται...

Στο παλιό Ανατολικό αεροδρόμιο βρέθηκαν αυθόρμητα 1.500 Έλληνες για να υποδεχτούν την ελληνική αποστολή, ενώ συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν μετά το τέλος του μικρού τελικού όπου η ελληνική ομάδα στο 5ο σετ που γίνονταν με το παλιό σύστημα της αλλαγής (κι όχι με το ράλι πόιντ σύστεμ που είναι σήμερα) έχανε από την μεγάλη Σουηδία του Γκούσταφσον με 13-08. Μεγάλη εμφάνιση στη διοργάνωση αλλά ειδικά στο μικρό τελικό έκανε ο Σωτήρης Αμαριανάκης, ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης και φυσικά ο Στέλιος Καζάζης, ο Σάκης Μουστακίδης και ο Δημήτρης Γόντικας. 

Η διοργάνωση ήταν μια αποτυχία, οι Βέλγοι είναι αφιλόξενοι και αγενέστατοι αλλά στο τέλος ζητούν συγγνώμη από την ελληνική αποστολή η οποία δεν διέμενε σε ξενοδοχείο αλλά σε ένα ίδρυμα αναπήρων ηλικιωμένων.

*Σύμφωνα με τους Βέλγους διοργανωτές τους αγώνες παρακολούθησαν 71.780 θεατές με τον τελικό (ΕΣΣΔ-Γαλλία 3-1) να συγκεντρώνει 6.200 θεατές και ο μικρός τελικός (Ελλάδα - Σουηδία 3-2) 5.000 θεατές. Μεταξύ αυτών και ο Έλληνας Πρόξενος στη Γάνδη Δημήτρης Αβραμόπουλος που σήμερα είναι Υπουργός Eξωτερικών.

*Εκατοντάδες συγχαρητήριες επιστολές φτάνουν στα γραφεία της ΕΟΠΕ, ενώ την συγχαρητήρια επιστολή του ΠΣΑΤ υπογράφει ο Πέτρος Λινάρδος που βραβεύτηκε στην εφετινή κλήρωση του πρωταθλήματος της Βόλεϊ Λιγκ. Ο ΓΓΑ κ.Σαρρής εύχεται μετά το μπάσκετ και το βόλεϊ να πάρει μετάλλιο και το ποδόσφαιρο.

*Από τις δηλώσεις των παικτών σας θυμίζουμε τις καλύτερες ατάκες:

Ο αρχηγός Στέλιος Καζάζης είπε: «Πρέπει να καθιερωθούμε μέσα στις 5 πρώτες ομάδες της Ευρώπης κι από κει και πέρα με πολύ δουλειά και πολύ προσπάθεια να προσπαθήσουμε να πάμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες που είναι και το μεγάλο μου όνειρο».

Ο Σάκης Μουστακίδης συμπλήρωσε: «Σε κάθε επιτυχημένη αρχή υπάρχει και ανάλογη συνέχεια...»

Ο Δημήτρης Γόντικας είπε: «Είναι η δικαίωση της δουλειάς μας την τελευταία 10ετία»

Ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης είχε πει: «Έγινε μια μεγάλη αρχή. Προκαλούμε τον κόσμο να έρθει κοντά μας και να ασχοληθεί και με μας...»

Ο Βαγγέλης Κουτσονίκας τόνισε: «Νομίζω πως ζω ένα όνειρο. Φύγαμε μόνοι μας και γυρίσαμε με όλη την Ελλάδα να μας περιμένει...»

Ο Σωτήρης Αμαριανάκης που είχε περάσει περιπέτεια τραυματισμού είχε πει: «Δεν πίστευα πως θα έβγαζα τη διοργάνωση αλλά αντλούσα δύναμη από την ομάδα. Παίξαμε το καλύτερο βόλεϊ που μπορούσαμε».

Ο Κώστας Μαργαρώνης είχε τονίσει: «Αποδείχτηκε πως όλα είναι δυνατά εάν όλοι στο βόλεϊ πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Το δύσκολο είναι να κρατηθούμε εδώ ψηλά που φτάσαμε...»


Β΄ΟΜΙΛΟΣ
Ελλάδα - Τσεχοσλοβακία 3-2 (13-15, 15-08, 15-06, 04-15, 15-05)
Ελλάδα - Βουλγαρία 3-1 (07-15, 08-15, 08-15, 08-15)
Ελλάδα - Ισπανία 3-0 (15-07, 15-09, 15-12)
Ελλάδα - Βέλγιο 3-2 (15-07, 10-15, 15-07, 12-15, 15-08)
Ελλάδα - Σουηδία 1-3 (08-15, 15-10, 10-15, 10-15)
Ημιτελικός
3/10: Ελλάδα - ΕΣΣΔ 0-3 (05-15, 05-15, 12-15)
Mικρός τελικός
4/10: Ελλάδα - Σουηδία 3-2 (14-16, 15-09, 06-15, 15-11, 16-14)

Τιμή και δόξα στους λεβέντες
(Αθλητική Ηχώ – Φύλλο 6 Οκτωβρίου 1987)

Τιμή και δόξα στα παιδιά της Εθνικής βόλεϊ που μετά την επική πραγματικά προσπάθεια τους, κέρδισαν το χάλκινο μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες.
Με κομμένη, στην κυριολεξία, την ανάσα, εκατομμύρια Έλληνες έζησαν λεπτό προς λεπτό την κάθε προσπάθεια των παικτών μας και ένωσαν την αγωνία τους με τη δική τους.
Τα λεβεντόπαιδα της Εθνικής ομάδας έδειξαν σ΄ εκείνο το τελευταίο σετ μία από τις καλύτερες αρετές της φυλής μας, όταν επιστρατεύεται. Έδειξαν πως όταν υπάρχει το πάθος για ένα στόχο και όταν όλοι αγωνίζονται σαν ένας άνθρωπος, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Κι έδειξαν ακόμη πως δεν έφτασαν συμπτωματικά στην τρίτη θέση, αλλά χάρη στην ικανότητα τους.
Τιμή και δόξα, λοιπόν, σε αυτά τα λεβεντόπαιδα, που μας χάρισαν ευτυχισμένες στιγμές, κατακτώντας παλικαρίσια από ένα μεγάλο αντίπαλο τη νίκη και το μετάλλιο.
Χωρίς να γίνεται σύγκριση, αφού η κάθε επιτυχία έχει το δικό της χρώμα και βάρος, θα πρέπει αυτή η επιτυχία του βόλεϊ να μπει δίπλα – δίπλα με την πρώτη θέση του μπάσκετ, αφού το χάλκινο μετάλλιο κατακτήθηκε εκτός έδρας, μέσα σε ένα γήπεδο που σε κάποια παιχνίδια δεν ήταν φιλικό, παρά τη συμπαράσταση των ηρωικών Ελλήνων φιλάθλων.
Ήταν ένας άθλος η τρίτη θέση στο Πανευρωπαϊκό κι έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί. Έχουν κι αυτά τα παιδιά δικαίωμα να τύχουν των ίδιων τιμών. Έχουν κι αυτά δικαίωμα να τ΄ αντιμετωπίσουμε με την ίδια αγάπη και στοργή.
Σχεδόν όλοι οι παίκτες, μετά το θρίαμβο τους, ζήτησαν από καρδιάς της βοήθεια της Πολιτείας και τη συμπαράσταση των φιλάθλων γι΄ αυτό το άθλημα. Ζήτησαν να δοθούν οι προϋποθέσεις για να μπορέσει το βόλεϊ να συνεχίσει την πορεία που άρχισε στο Βέλγιο, για να μπορέσει να δείξει σε βάθος τις ικανότητες του.
Το έχουμε κι άλλοτε σημειώσει πως το βόλεϊ είναι άθλημα που ταιριάζει στον Έλληνα. Είναι άθλημα που μπορεί να πετύχει ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις, αρκεί να αναπτυχθεί σε βάθος, να γίνει παιχνίδι των παιδιών από την προσχολική ηλικία.
Το μήνυμα από το Βέλγιο δεν πρέπει να μείνει αναξιοποίητο, δεν πρέπει να περάσει όπως τόσα άλλα, μετά τις πρώτες χαρές και τα πανηγύρια δεν πρέπει να ξεχαστεί.
Με την ευκαιρία, νομίζουμε πως αξίζει τον κόπο η ΕΡΤ να δώσει και πάλι το μεγάλο αγώνα με τη Σουηδία για να μπορέσουν να του παρακολουθήσουν και όσοι δεν μπόρεσαν την Κυριακή το απομεσήμερο.

Πηγή: Αθλητικό Ηχώ – Φύλλο 6 Οκτωβρίου 1987 (Στήλη: αντίλαλοι)

«Γέμισε η Ομόνοια για το βόλεϊ»

«Όταν γυρίσαμε στο γηροκομείο όπου έμενε η αποστολή μας, μας είπαν από την Ελλάδα ότι βγήκε κόσμος στην Ομόνοια να πανηγυρίσει. Πήρα τη γυναίκα μου να μου το επιβεβαιώσει. Πού να το πιστέψουμε ότι ο κόσμος βγήκε στους δρόμους για την Εθνική βόλεϊ…», θυμάται ο προπονητής των επιτυχιών Θανάσης Μαργαρίτης, ενώ τότε δήλωνε:

«Αρχικός στόχος ήταν η 6αδα. Όταν μπήκαμε δυνατά με νίκες επί της Τσεχοσλοβακίας και της Βουλγαρίας σκεφτόμουν πως θα κάνουμε κάτι μεγάλο. Η ομόνοια, η αγάπη και η σύμπνοια που υπάρχει σε αυτή την ομάδα κάνει τη διαφορά. Κυρίως πρέπει να υπάρχει πίστη για να ξεχωρίσεις και να κάνεις κάτι ξεχωριστό και μεγάλο. Είχαμε προετοιμαστεί πολύ καλά και πλέον τώρα πρέπει να καθιερωθούμε στην κορυφή. Θέλουμε να πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ αλλά πρέπει να δουλέψουμε και να ανανεώσουμε προσεκτικά την ομάδα μεγαλώνοντας και τα ύψη».

Το δώρο του Μαστρανδρέα

Επίσης ο Μαργαρίτης θυμάται πως πήρε το μετάλλιο του από τους Βέλγους που δεν είχαν καμία σχέση με τη διοργάνωση: «Όταν ανεβήκαμε στο βάθρο, συνειδητοποιήσαμε ότι οι διοργανωτές δεν είχαν προβλέψει μετάλλια για τους προπονητές. Ο τότε πρόεδρος της ΕΟΠΕ, Μιχάλης Μαστρανδρέας, τους μίλησε και σε μία εκδήλωση μετά τον τελικό μας έδωσαν τρία ακόμα μετάλλια: δύο για το προπονητικό τιμ και ένα για τον Μαστρανδρέα, ο οποίος όμως δεν το κράτησε. Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα το έδωσε στον Γιώργο Λυκούδη, που είχε μείνει την τελευταία στιγμή εκτός αποστολής, λόγω τραυματισμού».