Η ΤΡΕΝΤΙΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΝΤΡΩΝ

Η Τρεντίνο νίκησε με 3-1 τη Ζενίτ Καζάν στον τελικό του Champions League στο Μπολτζάνο και κατέκτησε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το τρόπαιο, μπαίνοντας στο κλαμπ των ισχυρών του ευρωπαϊκού βόλεϊ.

Η ιταλική ομάδα έφτασε τις τρεις κατακτήσεις και πλέον φιγουράρει στην 4η θέση μαζί με την επίσης ιταλική Ραβένα, αλλά και τις ρουμανικές Ραπίντ και Ντινάμο Βουκουρεστίου.

Η ομάδα του Ράντοστιν Στόιτσεφ έγινε η τέταρτη ομάδα που κάνει το three-peat, μετά τις ΤΣΣΚΑ Μόσχας (1973, 1974, 1975), Ραβένα (1992, 1993, 1994) και Μόντενα (1996, 1997, 1998). Βέβαια, η ρωσική ομάδα, που έχει τον ασύλληπτο αριθμό των 13 κατακτήσεων, έχει καταφέρει να πάρει και τέσσερις συνεχόμενους τίτλους (1986, 1987, 1988, 1989).

Μπροστά σε 7500 φιλάθλους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν φυσικά Ιταλοί, η παρέα των Καζίσκι και Χουαντορένα έκανε μία ακόμα πειστική εμφάνιση, αποδεικνύοντας από το 1ο κιόλας σετ ότι ήταν έτοιμη για ένα ακόμα τρόπαιο.

Έτσι έφτασε εύκολα στο 1-0, μετά το 25-17 του 1ου σετ, όμως οι Ρώσοι απάντησαν άμεσα, παίρνοντας το 2ο με 25-20. Το 3ο σετ ήταν πραγματικό ντέρμπι και κρίθηκε στο φινάλε με 25-23 υπέρ των Ιταλών. Η ψυχολογία ήταν εμφανώς με το μέρος τους και κάπως έτσι κατάφεραν να ανατρέψουν το 14-11 με το οποίο έχαναν στο 4ο σετ και να φτάσουν στο τελικό 25-20 που σήμανε την έναρξη των πανηγυρισμών.

Οι Καζίσκι, Χουαντορένα και Στοκρ οδήγησαν τους νικητές στο σκοράρισμα, ενώ για τους Ρώσους ο εξαιρετικός στο μπλοκ (7 επιτυχημένα) Αμπροσίμοβ δεν ήταν αρκετός.

Τα σετ: 25-17, 20-25, 25-23, 25-20

Τρεντίνο (Στόιτσεφ): Ράφαελ, Μπιραρέλι 6 (4 μπλοκ, 2/6 επ.), Στοκρ 15 (1 μπλοκ, 14/26 επ.), Χουαντορένα 16 (1 άσος, 15/22 επ., 44% υπ.), Καζίσκι 18 (2 άσοι, 16/26 επ., 43% υπ.), Ρίαντ 4 (1 μπλοκ, 3/6 επ.), Μπάρι (λ - 50% υπ.) / Σάλα 2 (2/3 επ.), Ντέλα Λούνγκα (0/3 επ., 40% υπ.), Σοκόλοφ 2 (2/4 επ.), Ζιγκάντλο

Ζενίτ Καζάν (Αλέκνο): Μπολ 2 (2/5 επ.), Απαλίκοβ 7 (7/10 επ.), Τετιούχιν 9 (4 άσοι, 5/13 επ., 56% υπ.), Πρίντι 10 (1 μπλοκ, 9/22 επ., 50% υπ.), Αμπροσίμοβ 12 (7 μπλοκ, 5/9 επ.), Μιχαΐλοβ 16 (2 μπλοκ, 13/33 επ.), Ομπμοτσάεβ (λ - 43% υπ.) / Παντελεϊμονένκο 1 (1/4 επ.), Εγκόρτσεβ, Τσερεμίσιν, Μπαμπίτσεβ (λ - 48% υπ.)

Το χάλκινο μετάλλιο κατέληξε στην Ντινάμο Μόσχας, που στο μικρό τελικό νίκησε με 3-1 τη Γιαστρζέμπσκι. Μπορεί η ρωσική ομάδα να έχασε το πρώτο σετ από τους Πολωνούς, ωστόσο στη συνέχεια ανέβασε την απόδοσή της και έφτασε στη νίκη, κατακτώντας και τα τρία σετ που ακολούθησαν.

Έτσι, οι Μοσχοβίτες ανέβηκαν για δεύτερη συνεχή χρονιά στο βάθρο, αφού πέρυσι είχαν καταλάβει τη 2η θέση. Κορυφαίος για τους νικητές ήταν για μια ακόμη φορά ο πρώην "πράσινος" Αμαράλ Ντάντε, με άξιο συμπαραστάτη τον έτερο ακραίο της ομάδας, τον Ούγγρο Πέτερ Βέρες.

Από την άλλη, εντυπωσιακός ήταν ο πρώην διαγώνιος του Ηρακλή, ο Σλοβένος Μίτια Γκασπαρίνι, που τέλειωσε το ματς με 24 πόντους.

Τα σετ: 25-23, 22-25, 16-25, 21-25

Γιαστρζέμπσκι (Μπερνάρντι): Ντίβις 12 (2 άσοι, 10/20 επ., 58% υπ.), Λόματς 1 (1/2 επ.), Πολάνσκι 10 (1 μπλοκ, 9/16 επ.), Γκαβρισέβσκι 7 (3 μπλοκ, 4/9 επ.), Χάρντι 10 (1 μπλοκ, 9/21 επ., 64% υπ.), Γκασπαρίνι 24 (2 άσοι, 22/40 επ.), Ρούζεκ (λ - 40% υπ.) / Παβλίνσκι 1 (1 άσος), Γιούντιν (0/2 επ.), Βίκα 2 (2/4 επ., 67% υπ.), Πάγιακ

Ντινάμο Μόσχας (Τσερέντνικ): Γκράνκιν 2 (2 άσοι), Καζακόβ 7 (1 μπλοκ, 6/9 επ.), Κρουγκλόβ 11 (1 άσος, 10/22 επ.), Βέρες 17 (3 μπλοκ, 14/25 επ., 67% υπ.), Σερμπίνιν 9 (2 μπλοκ, 7/9 επ.), Ντάντε 19 (3 μπλοκ, 16/26 επ., 67% υπ.), Στεπανιάν (λ - 69% υπ.) / Σέστακ 3 (3/4 επ.)

Η "χρυσή" βίβλος

1960 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1961 Ραπίντ Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1962 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1963 Ραπίντ Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1964 Λοκομοτίβ Λειψίας (Ανατολική Γερμανία)
1965 Ραπίντ Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1966 Ντινάμο Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1967 Ντινάμο Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1968 Μπρνο (Τσεχοσλοβακία)
1969 ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)
1970 Μπουρεβέστνικ Άλμα Άτα (ΕΣΣΔ)
1971 Μπουρεβέστνικ Άλμα Άτα (ΕΣΣΔ)
1972 Μπρνο (Τσεχοσλοβακία)
1973 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1974 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1975 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1976 Ντούκλα Λίμπερετς (Τσεχοσλοβακία)
1977 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1978 Πλόμιεν Μιλόβιτσε (Πολωνία)
1979 Ερυθρός Αστέρας Μπρατισλάβας (Τσεχοσλοβακία)
1980 Τορίνο (Ιταλία)
1981 Ντινάμο Βουκουρεστίου (Ρουμανία)
1982 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1983 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1984 Πάρμα (Ιταλία)
1985 Πάρμα (Ιταλία)
1986 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1987 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1988 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1989 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1990 Μόντενα (Ιταλία)
1991 ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1992 Ραβένα (Ιταλία)
1993 Ραβένα (Ιταλία)
1994 Ραβένα (Ιταλία)
1995 Τρεβίζο (Ιταλία)
1996 Μόντενα (Ιταλία)
1997 Μόντενα (Ιταλία)
1998 Μόντενα (Ιταλία)
1999 Τρεβίζο (Ιταλία)
2000 Τρεβίζο (Ιταλία)
2001 Παρί (Γαλλία)
2002 Ματσεράτα (Ιταλία)
2003 Λοκομοτίβ Μπέλγκοροντ (Ρωσία)
2004 Λοκομοτίβ Μπέλγκοροντ (Ρωσία)
2005 Τουρ (Γαλλία)
2006 Τρεβίζο (Ιταλία)
2007 Φριντριχσάφεν (Γερμανία)
2008 Ντινάμο Καζάν (Ρωσία)
2009 Τρεντίνο (Ιταλία)
2010 Τρεντίνο (Ιταλία)
2011 Τρεντίνο (Ιταλία)
Αναδημοσίευση από sport24.gr